St. Laurentiuskerk

De St. Laurentiuskerk (of Koepelkerk) is een hoogtepunt in het oeuvre van de bekende kerkenbouwer Joseph Cuypers. De kerk is gebouwd op de plaats van een voormalige Waterstaatskerk uit 1828, die in 1917 door brand werd verwoest.

De kerk heeft een achthoekige plattegrond onder een koepel met een licht gebogen achthoekig tentdak. Boven op de met rode pannen gedekte koepel staat een twaalfzijdige lantaarn met spits. Deze is aan vier zijden voorzien van een uurwerk in bladgoud. Aan drie zijden sluiten ondiepe transeptarmen op de centraalbouw aan. De vierde zijde omvat een veelhoekig afgesloten koor. De gevels zijn verfraaid met bakstenen lisenen en expressionistisch reliëf in baksteen.

In de kerk ondersteunen acht pijlers de overweldigende schermkoepel, die samen met de door Cuypers ontworpen koepels van de kerken in Bussum en Beverwijk tot de grootste bakstenen gewelven in Nederland behoort. Het interieur is tot in detail door de architect als Gesamtkunstwerk ontworpen. De schilderingen zijn vervaardigd door Joan Collette, die gedurende zijn hele carrière werken voor de kerk maakte.