Javascript is required to view this map.
Jacq. de Brouwer
Jacq. de Brouwer
Gekoppelde bureau's:
Gekoppelde projecten:
In 1978 begon Jacq. de Brouwer als tekenaar bij het architectenbureau van Peer Bedaux en in 1996 werd hij bureaupartner. Waar Peer Bedaux voortborduurde op de traditionele en meer romantische kant van zijn vader Jos., wortelen de ontwerpen van De Brouwer in diens modern-abstracte lijn.
Jarenlang was de tuin van het Fratersklooster in het centrum van Goirle door een tuinmuur aan het zicht onttrokken. Met het doorbreken van de muur heeft het dorp er een fraai park bij gekregen.
Dit nieuwe woon- en winkelgebied, naar ontwerp van het Spaanse architectenbureau Bonell i Gil, omvat onder andere winkels, appartementen, een bioscoop en een ondergrondse parkeergarage en fietsenstalling. Met de bouw van het plein en de omliggende gebouwen is een sculpturaal, stedelijk ensemble aan het stadscentrum toegevoegd.
Het neogotische retraitehuis Het Cenakel (1908) is in 1997 gerestaureerd en tot woongebouw en cultureel centrum omgebouwd. De renovatie werd bekostigd door op het terrein twee woontorens met 72 appartementen te bouwen. Door hoogbouw toe te passen, in plaats van de eerder geplande grondgebonden woningen, kon het park rondom het retraitehuis open blijven en aansluiten op het bestaande Leijpark.
Deze villa aan de verbindingsweg tussen Tilburg en Goirle kenmerkt zich door een voor De Brouwer ongebruikelijk technisch materiaalgebruik. In vormgeving refereert de woning aan modernistische, Amerikaanse voorbeelden als het Farnsworth House van Mies van der Rohe en het Glass House van Philip Johnson.
Tilburg kent een traditie van prijsvragen van de Bond van Nederlandse Architecten (BNA), waarbij ontwerpers worden uitgedaagd net een stapje verder te gaan. Een dergelijke prijsvraag aan het begin van de jaren negentig leverde aan de Deltalaan deze zes woonhuizen op.
Dit abstracte kantoorgebouw in een zwarte strengperssteen ligt in een groene uitloper van de universiteitscampus. Het heeft een kubusachtige hoofdvorm, waaruit volumes lijken te zijn weggesneden. De voor- en achtergevel zijn grotendeels gesloten, terwijl in de beide zijgevels langwerpige raampartijen zijn aangebracht. Doordat deze in dikke kaders op de gevel liggen, wordt het volume niet aangetast. De lamellen van de buitenzonwering die tussen de kaders hangen, fungeren als afscherming. In het gebouw is het aantal zichtbare details en aansluitingen tot een minimum teruggebracht en zo eenvoudig mogelijk vormgegeven.
Het riviertje de Donge kronkelt tussen de verschillende buurten van de Reeshof door en fungeert als natuurlijke buffer en afwateringssysteem. De moerasachtige bedding van de Donge, waarin de natuur vrij spel heeft, sluit aan op de landelijke ecologische hoofdstructuur. In 1995 werd door de gemeente en de Bond van Nederlandse Architecten (BNA) een prijsvraag uitgeschreven voor de bebouwing langs de oostrand van dit gebied.
In tegenstelling tot vele andere vinexwijken is er in Witbrant Oost sprake van visuele rust en een eenduidig architectonisch beeld. De wijk bestaat uit een strak, orthogonaal patroon van woonstraten, waaraan patiowoningen liggen. De enige woningen die hoger zijn dan een verdieping staan langs de spoorlijn en fungeren als geluidsscherm. Ze zijn opgetrokken in een zwarte baksteen en steken daarmee af tegen de wit- en grijstinten die in de patiowoningen zijn toegepast. Wanden in onregelmatige natuursteen zorgen verspreid over de buurt voor accenten. Door de lage bebouwing is er vanuit de wijk overal zicht op de omliggende natuur.
In de Oisterwijkse bossen bevindt zich deze woning, ingeklemd tussen de vennen het Speykven en Brouwkuip. Natuurmonumenten is eigenaar van het terrein en stelde architectonische randvoorwaarden aan het project. Er werd gestreefd naar een timide, ingetogen verschijningsvorm, met waar mogelijk verwijzingen naar archetypes passend bij het Brabantse buitengebied.
Cultureel Centrum Elckerlyc herbergt een bijzonder grote differentiatie aan functies. Het complex is bijna te beschouwen als een stedenbouwkundig project en omvat een theater, bibliotheek, muziekschool, appartementen en een parkeergarage. Het geheel is zorgvuldig ingepast in het bestaande weefsel van Hilvarenbeek.